PKP Poznań Poznań Ostrzeszów
PKP Białystok Warszawa cennik
PKP Biuro rzeczy znalezionych
PKP Bydgoszcz bilet turystyczny
PKP Bydgoszcz Galeria zdjęć
PKP Cena biletu miesięcznego
PKP Chełmża Toruń rozkład
PKP Gliwice Opole Gł
PKP gliwice-wrocław Główny
pkp-gorzów wlkp-rozkład
Widzisz posty znalezione dla zapytania: PKP Przyjazdy Zielona Góra
Temat: Miedzyrzecz - Rzepin i takie tam inne
środę 19.03 wycieczkę kółeczkową na trasie Wrocław - Leszno - Zbąszynek -
Międzyrzecz - Rzepin - Poznań - Wrocław. Pisać dużo nie zamierzam, bo wiem,
że nikomu się długich artykułów na grupie czytać nie chce. Tylko takie tam
luźna spostrzeżenia. Z Wrocławia (8:35) do Leszna (9:59) Gwarkiem. Pociąg
solidnie zapełniony, w jedynce wszystkie przedziały po 4 - 5 osób. Jest
woda, są ręczniki. Pan z wózkiem przy każdym przedziale staje i coś
sprzedaje - a to kawę, a to pepsi, a to piwo po 5 zł (wolno juz legalnie?).
Tu i ówdzie pasażerowie z laptopami. Nikt ich nożami nie dźga. A to dopiero!
W Lesznie przed czasem, wysiadka, z tego samego peronu (2) odjeżdża osobowy
do Poznania, a Gwarek sobie stoi. W barze na dworcu brzuchaci panowie z SOK
konsumują kawę w czerwonych kubkach Nescafe. Dla zwykłych klientów są
kubeczki jednorazowe ze styropianu. Przy peronie piątym czeka SA108 do
Zbąszynka (10:26). Ludzi sporo, będzie ponad 50%. Okna czyste i
niepodrapane, podłoga umyta, ogólnie optycznie korzystne wrażenia. Konduktor
zafascynowany regio karnetem, długo ogląda, dopytuje o różne szczegóły
oferty. Pasażerowie (ważne dla Arona) niekolejowi - dużo młodzieży szkolnej,
studenci i różni tacy inni, po drodze sporo wypisywania biletów dla
dosiadających się. Generalnie większość ludzi jedzie z Leszna do okolicznych
wiosek, im bliżej Wolsztyna, tym puściej. W Wolsztynie dwuminutowy postój,
prawie wszyscy wysiadają, zostaje kilka osób, dosiada się kilkanaście, jest
pustawo. Świeci miło słoneczko, na drzewach zielone pączki, wiosna, brakuje
tylko żółciutkich kurczaczków i wielkanocnych zajączków. W Zbąszyniu
większość pasażerów wysiada, dziesięciominutowy postój, dajemy się
wyprzedzić osobowemu Poznań - Frankfurt (EU07 + 2x Bdhpumn i 1x Bh) i
planowo (12:06) dojeżdżamy do Zbąszynka. Zbąszynek miły jest ogólnie - na
dworcu czysto, jest bankomat, przed dworcem czysty placyk z ławkami, na
pociąg do Gorzowa (12:29) czeka kilkanaście osób. Niestety pogoda się psuje
- zaczyna padać śnieg, nadciągają, na razie małe i puszyste, chmury. Dwie
minuty przed planowym odjazdem (nie ma to jak dreszczyk emocji) wtacza się
lubuski SA105 do Gorzowa. Pojemność pojazdu w sam raz dopasowana do
frekwencji - większość miejsc siedzących jest zajęta. Przez pola i lasy
docieramy (13:09) do Międzyrzecza. Tu stoi już przeciwpociąg z Gorzowa do
Zbąszynka, też na SA105. Ponad połowa pasażerów opuszcza szynobus, ale w ich
miejsce wsiadają inni. Po kilkuminutowym postoju oba SA rozjeżdżają się w
swoich kierunkach, a po chwili wjeżdża kolejny SA105, z Rzepina. Wysiada
jedna starsza pani. No, no... Dworzec w Międzyrzeczu to urocze miejsce dla
miłośników Freddy'ego Krugera i rodziny Addamsów. Zwłaszcza przy takiej
pogodzie - z północy nadciągają czarne chmury i bardzo wieje. Całość robi
mocne, choć przygębiające, wrażenie. W Międzyrzeczu dwie godziny czasu do
odjazdu pociągu do Rzepina (15:20). Można coś zjeść (dobrą pizzę dają
niedaleko dworca, spory wybór jest) i trochę pozwiedzać, chociaż pogoda
wybitnie nie zachęca. Sypie śnieg, wieje, bardzo niewielkanocnie ogólnie.
Miłą niespodzianką okazuje się powrót na zaśnieżony peron międzyrzeckiego
dworca. Wewnątrz stojącego juz przy trzecim peronie SA105 do Rzepina siedzi
dziesięcioro pasażerów, których pani konduktor instruuje, że bilety kupuje
się w kasie (gdzie tam w tych ruinach kasa jest?), a nie u niej, bo u niej
jest dopłata. Odjeżdżamy planowo, zaraz po odjeździe śnieg przestaje padać i
spomiędzy chmur wyziera słoneczko. Linia do Rzepina ładna - wysokie nasypy,
wiadukty, lasy i jeziora wokół, stylowe budynki kolejnych stacji. I dosyć
rzadko rozmieszczone stacje. Ludzie, którzy wsiedli w Międzyrzeczu,
wysiadają prawie wszyscy na kolejnych przystankach, wewnątrz szynobusu
atmosfera bardzo familijna ("Wiesia, ludzie ci wysiadają!" krzyczy do pani
kierowniczki pan z kabiny, kabina zresztą cały czas otwarta), kolejną miłą
niespodzianką jest postój w Sulęcinie. Budynek dworcowy co prawda ohydny -
typowy klocek z okresu, kiedy Polska rosła w siłę, a ludziom żyło się
dostatniej. Ale za to wsiada ponad 10 osób. Głównie (o ile nie jedynie)
młodzież. Żadnych kolejarzy. Przy wjeździe do Rzepina uroczy obrazek -
kościół obok Biedronki. Albo Biedronka obok kościoła. I w jednym miejscu
można spędzić całą niedzielę. Jakie to szczęście, że Biedronka jest tak
blisko! W Rzepinie jesteśmy planowo (16:44). Stacja zadbana, czysta,
schludna, trzech sokistów się kręci. Sporo ludzi czeka na osobowy z Zielonej
Góry do Szczecina, który wkrótce się pojawia jako pojedynczy EN57. A
niedługo potem nadjeżdża Moskwa-Express z Berlina do Moskwy, z SU45 na
czele. Nawet sporo ludzi ustawia się na początku peronu, czekając na
dołączenie jedynego wagonu siedzialnego relacji Rzepin - Terespol. I za
chwilę podjeżdża EU07 z jedną dwójką. Do której całe towarzystwo się pakuje.
Wszystkie przedziały są zajęte. I ponoć w niektórych nie grzeje, bo ludzie
coś tam szemrają. Zanim odjedziemy, wjedzie jeszcze dwuwagonowy łącznik od
Bachusa Gdynia - Frankfurt. Ludzi tam w środku mnóstwo, większość chyba w
Rzepinie wysiada. I w końcu pojawia się BWE z Berlina do Warszawy, a w
chwilę po jego przyjeździe i kilka minut po planowej godzinie odjazdu
(17:53) ruszamy. Postojów handlowych między Rzepinem a Poznaniem nie mamy
żadnych, ale wkrótce po odjeździe z Rzepina stajemy na kilkanaście minut w
Toporowie, gdzie wyprzedza nas BWE z EP09 na czele. Potem już jazda bez
przygód (i postojów) do Poznania. Oczywiście przed Poznaniem Głównym stoimy
kilka minut, więc z planowego wjazdu (19:50) i przesiadki na Piasta do
Wrocławia (20:01) nici. Ale za pół godziny (20:34) jedzie Bosman ze
Szczecina do Wrocławia, więc nie ma problemu. Pobyt w Poznaniu upływa mi na
nagrywaniu popisów drewnianego pana ("pociąg X wjedzie wyjątkowo na tor Y")
i pani, która go dzielnie wspomaga ("przed budynkiem dworca będą podstawione
autobusy komunikacji zastępczej do Wągrowca"). Remontik daje się we znaki,
jak widać. Na Bosmana czeka trochę ludzi, ale, jak na Poznań, niewielu. A że
sporo w Poznaniu wysiadło, więc w jedynce pustki. Kilka osób zaledwie w
całym wagonie, w tym jeden pan z laptopem (i żadnego nożownika, very
strange). Podróż powrotna do Wrocławia upływa w błogim spokoju. Ogólnie
optymizmem wieje z tej wycieczki - pociągi pełne, wagony czyste, w miarę
punktualnie, konduktorzy mili, żadnych gumowych KKA po drodze, oby tak
dalej. Dziękuję za uwagę.
Obrazki z wycieczki:
http://www.pkp.neostrada.pl/pamiatki/obrazki/19.03.2008/index.html
Drewnianego pana popisy:
http://www.pkp.neostrada.pl/pamiatki/dzwieki/dzwieki.html
Marek A. Salwa
Strona 3 z 3 • Zostało znalezionych 63 rezultatów • 1, 2, 3
