płaca netto najniższa
płaca średnia miesięczna
płaca za zwolnienie lekarskie
płaca zasadnicza obliczanie
płaca informatyków
płaca krajowa
Płaca minimlna
płacą radnego
płaca w zarządzaniu
PKP Warszawa Katowice
Widzisz posty znalezione dla zapytania: płacą i zabezpieczenia społeczne
Temat: Precz z psełdo-feministycznymi babsztylami
Przyjmuję definicję encyklopedyczną:
Feminizm (z łacińskiego femina – kobieta), ruch społeczno-polityczny, którego
celem jest walka o pełne równouprawnienie kobiet.
Początki feminizmu sięgają rewolucji francuskiej (1789). W 1791 O. de Gonger
opubikowała Deklarację praw kobiety i obywatelki, zwracającą uwagę na potrzebę
rozwiązania problemu społecznej i prawnej nierówności płci. W praktyce jej
postulaty nie zostały wtedy spełnione.
Ruch ten przybrał na sile w USA i w Anglii pod koniec XIX w. w związku z
narastaniem żądań upowszechnienia praw wyborczych. W 1903 E. Pankhurst założyła
w Anglii pierwszy kobiecy związek Społeczno-Polityczna Unia Kobiet (Women’s
Social and Political Union), który m.in. domagał się równouprawnienia kobiet w
dziedzinie edukacji i w zakresie praw wyborczych.
Z czasem feministki doprowadziły do tego, że większość państw w Europie
Zachodniej przyznała kobietom prawa wyborcze. Najpóźniej zrównano prawa
wyborcze kobiet i mężczyzn w Szwajcarii (1971) i w Portugalii (1974).
Współcześnie ruch ten przybrał na sile w latach 60., zwłaszcza w USA, gdzie
zaczęto go nazywać Women’s Liberation (Ruch Wyzwolenia Kobiet). Feministki
domagają się faktycznego zrównania praw wyborczych, możliwości równego
dysponowania małżeńskim majątkiem, legalizacji aborcji, zrównania płacy za tę
samą pracę, a także zagwarantowania możliwości uczestniczenia w życiu
publicznym.
W obrębie polityki zauważalne są już pewne istotne zmiany. W latach 90. wzrosła
np. reprezentacja kobiet w parlamentach państw skandynawskich, np. w Finlandii
(38,5%) czy Szwecji (38,1%). Niektóre partie polityczne, zwłaszcza
socjaldemokratyczne, wprowadziły zasadę tzw. “aktywnej interwencji”,
polegającej m.in. na tym, że kobiety mają zagwarantowaną określoną liczbę
miejsc w kierowniczych gremiach partii.
W krajach, w których przy władzy pozostają ugrupowania konserwatywne (np.
Francja, Grecja, Portugalia, Irlandia), udział kobiet w działalności
politycznej jest znacznie mniejszy. Podobnie jest w Polsce, gdzie w kolejnych
kadencjach w parlamencie po 1989 zasiadało 7-13% kobiet.
Problemy podnoszone przez ruchy kobiece znalazły swoje uregulowania w aktach
prawa międzynarodowego. Jednym z nich jest konwencja w sprawie likwidacji
wszelkich form dyskryminacji kobiet przyjęta w 1979 przez ONZ (ratyfikowana
przez Polskę w 1980). Dokument ten m.in. zobowiązuje rządy do tworzenia
ustawodawstwa oraz podejmowania działań mających na celu likwidację
dyskryminacji kobiet w życiu politycznym poprzez zapewnienie im, na równych z
mężczyznami warunkach, czynnego i biernego prawa wyborczego. W podobnym duchu
są formułowane akty prawne opracowane w ramach Rady Europy.
W Polsce na rzecz kobiet działa kilka organizacji m.in. Polskie Stowarzyszenie
Feministyczne, Ruch na rzecz Obrony Kobiet, Pro Femina, Demokratyczna Unia
Kobiet. Przedstawione przez te organizacje postulaty znalazły odbicie w
Konstytucji RP, która gwarantuje kobietom, tak samo jak mężczyznom, równe prawa
w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym. W szczególności zaś
mają one równe prawo do kształcenia, zatrudnienia i awansów, do jednakowego
wynagrodzenia za pracę o tej samej wartości, do zabezpieczenia społecznego oraz
do zajmowania stanowisk, pełnienia funkcji, a także uzyskiwania godności
publicznych i odznaczeń.
Hasło opracowano na podstawie “Słownika Encyklopedycznego Edukacja Obywatelska”
Wydawnictwa Europa. Autorzy: Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena
Stadtmüller. ISBN 83-85336-31-1. Rok wydania 1999.
Jeśli równouprawnienie to pełne, bez względu na życiowe niuanse. A nie
stosowanie zasady, że w wygodnych sytuacjach feministka, a w innych żona pzy
mężu.
Strona 4 z 4 • Zostało znalezionych 100 rezultatów • 1, 2, 3, 4
